ΔΗΜΗΤΡΗΣ Κ. ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΟΥ: ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΤΥΛΙΔΑΣ ΕΞΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ( 1958-2018 )  

Στα μέσα τής δεκαετίας τού 1950 έντονη ήταν η επιθυμία και ζωηρό το ενδιαφέρον των Στυλιδιωτών να ιδρυθεί και στη δική μας κωμόπολη Γυμνάσιο, Από τα παιδιά τής εποχής εκείνης που τελείωναν το Δημοτικό, ελάχιστα συ­νέχιζαν τις σπουδές τους στο Γυμνάσιο· Πλουσιόπαιδα ως επί το πλείστον ή παιδιά ελαιοκτηματιών που είχαν το έχειν τους φοιτούσαν σε Γυμνάσια τής Λαμίας, πηγαινοερχόμενα με τα λεωφορεία τής γραμμής ή διαμένοντα στη Λα­μία σε ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Την Άνοιξη τού 1958 το “Γυμνασιακόν ζήτημα” άρχισε να αποκτάει νέα κινητικότητα. Με επικεφαλής τον καλό Δήμαρχο της πόλης μας Αθανασίου Θεό­δωρο συγκροτήθηκε ” Επιτροπή Γυμνασίου “, αποτελούμενη από τους ευυπόλη­πτους πολίτες: Παπαϊωάννου Ευστάθιο, Δακουρά Φίλιππο, Κουτσίκο Δημάκη, Πλατή Παναγιώτη, Χατζηστυλιανό Στυλιανό, Μαυροειδή Γεώργιο και μετέβη σύσσωμη στην Αθήνα, για να πιέσει πρόσωπα και καταστάσεις και να πάρει επι­τέλους αυτό που πάρα πολύ επιθυμούσε: την υπογραφή ίδρυσης του Γυμνασίου Στυλίδας.
Η “Επιτροπή” στην Αθήνα συνάντησε ανυπέρβλητα εμπόδια και πολλούς φραγμούς. ‘Όχι μόνο από την τότε πολιτική εξουσία, αλλά και από μερίδα ” πεντακοσιομέδιμνων ” Στυλιδιωτών, που βολεμένοι δια ίδιον όφελος αντιμά­χονταν την ίδρυση τού Σχολείου. Το ναυάγιο φαινόταν αναπόφευκτο· Αλλά με τη μεσολάβηση του τότε βουλευτή Φθιώτιδας και υπουργού των εσωτερικών ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΛΑΝΤΖΗ πιέσθηκε το Υπουργείο Παιδείας και η πολυπόθητη υπογραφή “ετέθη “.
Ένας μεγάλος καημός κι ένα μεγάλο όνειρο της μεταπολεμικής Στυλίδας γινόταν πραγματικότητα. Ιδρυόταν από το σχολικό έτος 1958-59 στη Στυλίδα παράρτημα Γυμνασίου τού Γυμνασίου θηλέων της Λαμίας και οι φοιτώντες μαθητές του θα πλήρωναν δίδακτρα: 150 δραχμές μηνιαίως τα Στυλιδιωτάκια και 120 δραχμές τα παιδιά των γύρω χωριών, λόγω που αυτά επιβαρύνονταν και με έξοδα ενοικίου.

Την ίδια εποχή προκηρύχτηκαν και εισιτήριες εξετάσεις Γυμνασίου για τους αποφοίτους μαθητές των Δημοτικών Σχολείων της περιοχής και οι δάσκα­λοι Θεοδωρόπουλος, Ντρούγκας, Τσώνος και Γκλέτσος Ιωάννης ανέλαβαν – στο λίγο διάστημα το χρονικό που είχε απομείνει – να προγυμνάσουν τους υποψηφίους γυμνασιόπαιδες για τη μεγάλη δοκιμασία τους.

Του Ιούλιο τού 1958 διεξήχθησαν στο κτήριο του σημερινού Δημαρχείου (πέτρινο) και παλαιότερα τού Β’Δημοτικού Σχολείου οι εισιτήριες εξετάσεις ( προφορικές και γραπτές) από επιτροπή καθηγητών τού Γυμνασίου θηλέων, υπό την προεδρία τού φοβερού και τρομερού-στα μάτια των παιδιών «γυμνασιάρχη Κατσίκη. Τα εξεταζόμενα μαθήματα ήταν: Ελληνικά, Μαθηματικά, Γεωγραφία, Ιστορία και Φυσική ( Ζωολογία και Πειραματική ). Τα γραπτώς εξεταζόμενα ήταν τα Μαθηματικά και τα Ελληνικά.

Προσήλθαν στις εξετάσεις περί τους 100 μαθητές, όχι μόνο από τη Στυλίδα αλλά και από όλα τα χωριά τής Ανατολικής Φθ/δας. Στα Μαθηματικά “έπεσαν” προβλήματα τόκου και ποσοστών, ενώ στα Ελληνικά το θέμα τής έκθεσης ήταν: ” Οι χαρές τής θάλασσας “.Για Ορθογραφία και Γραμματική δόθηκαν οκτώ αράδες από το  “Αναγνωστικό ‘Έκτης Δημοτικού” και συγκεκριμένα από το διήγημα του Γ. Δροσίνη ” Κατά τας παραμονάς τής Επαναστάσεως “: ” ‘Ανθρω­ποι πολλοί ήρχοντο εις το κατάστημα· Οι περισσότεροι ήρχοντο να αγοράσουν εμπορεύματα, μερικοί διά να ίδουν τον πατέρα μου και να συνομιλήσουν ολί­γον. Εγώ, άμα έβλεπα κανένα εις την θύραν, ευθύς εκάρφωνα το βλέμμα επάνω του· Και αν έβλεπα ότι έρχεται δια να αγοράση τίποτε, έτρεχα να τον περιποιηθώ. Αν όμως ήρχετο με τον σκοπόν τής απλής επισκέψεως και συνομιλίας, εγύριζα από το άλλο μέρος δυσηρεστημένος. Διότι ήρχετο να μας ενοχλήση χωρίς λόγον.”

Τα αποτελέσματα βγήκαν σε μια εβδομάδα. Τα έφερε και τα τοιχοκόλλησε ένα απογευματάκι, στο παράθυρο τού σημερινού Δημαρχείου που έβλεπε στο Α’ Δημοτικό Σχολείο, ο καθηγητής τών Τεχνικών στο Γυμνάσιο θηλέων τής Λα­μίας Γεωργουλάς Γεώργιος. Κόπηκαν μερικοί, αλλά έμειναν και ανεξεταστέοι για τον Σεπτέμβριο πολλοί. Οι πρώτοι επιτυχόντες ήταν περί τους 60 μαθητές.

Τον Σεπτέμβριο με Οκτώβριο τού 1958 ξεκίνησε τη λειτουργία του το μικτό Γυμνάσιο Στυλίδας με εγγεγραμμένους μαθητές στην πρώτη τάξη περί τους 80-90. Διδακτήριό του το Β’ δημ. Σχολείο και σημερινό Δημαρχείο. Διευθύν­τριά του η Στυλιδιώτισσα φιλόλογος κ. Νικολακοπούλου. Ψυχή όμως του Σχολείου ανεδείχθη ο εξ Ευρυτανίας ( Δομνίστα ) καταγόμενος φιλόλογος κ. Καρτσακλής Αλέξανδρος. Αυστηρός καθηγητής, αλλά μάθαινε στα παιδιά καλά Αρχαία και Νέα Ελληνικά.

Λίγος καιρός πέρασε και οι φοιτώντες μαθητές σε Γυμνάσια τής Λαμίας εντάχθηκαν στο μαθητικό δυναμικό τού νέου σχολείου. Για τον σκοπό αυτό δημιουργήθηκαν Β’και Γ’τάξη. ‘Έτσι το ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΤΥΛΙΔΑΣ άρχισε να δυναμώ­νει και να προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του.

Το σχολικό έτος 1962-63 το Γυμνάσιό μας έπαψε να είναι παράρτημα του Γυμνασίου θηλέων και έγινε αυτόνομο και ανεξάρτητο. Τότε ήρθε και ο πρώτος Γυμνασιάρχης του Σχολείου ο κ. Ζωητός Ανδρέας. Και τότε σταμάτησαν και τα δίδακτρα των μαθητών.

Τον Ιούνιο τού 1964 το Γυμνάσιο είχε τη μεγάλη χαρά να δει τους πρώ­τους κανονικούς αποφοίτους του ( εξαετής φοίτηση στη Στυλίδα). Αποφοίτησαν περί τους είκοσι μαθητές. Πολλοί από αυτούς πέτυχαν σε ανώτερες και ανώτατες Σχολές. 0 σημαιοφόρος του Σχολείου Σκαρμούτσος Σπυρίδων, γιος αγρονόμου πέτυχε στη Σχολή τών Ευελπίδων. Το όνειρο τής Στυλίδας να δει τα παιδιά της να μορφώνονται, να σπουδάζουν και να σταδιοδρομούν γινόταν πραγματικότητα.

Προς τα τέλη τής δεκαετίας του ΄60, αρχές του ’70, καθώς ο αριθμός των φοιτώντων μαθητών ηύξανε συνεχώς, παρουσιάστηκε το οξύ πρόβλημα τής στέ­γασής τους. Πολλά τμήματα έκαναν μάθημα στα υπόγεια του Α’ δημ. Σχολείου·