Η φετινή θα είναι μια πολύ καλή χρονιά τόσο για τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Πηλίου – Βορείων Σποράδων, όσο και για τους ελαιοπαραγωγούς της περιοχής. Μετά από ένα μεγάλο διάστημα προβλημάτων, εξαιτίας κυρίως των καιρικών συνθηκών που επηρέασαν και την ποιότητα και την ποσότητα της ελαιοπαραγωγής, φέτος τα δεδομένα είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρα και τα νούμερα που έχουν στη διάθεσή τους οι υπεύθυνοι της συνεταιριστικής οργάνωσης επιβεβαιώνουν τις παραπάνω θετικές εκτιμήσεις.
Ο Συνεταιρισμός έχει ανάγκη από εργατικά χέρια, ωστόσο εκείνοι που έχουν άμεση ανάγκη από εργάτες γης είναι οι ελαιοπαραγωγοί, που αν δεν καταφέρουν να μαζέψουν έγκαιρα το προϊόν τους, αυτό θα υποβαθμιστεί και μαζί του και το δικό τους κέρδος. Το πρόβλημα έλλειψης ικανού αριθμού εργατών, που θα δουλέψουν στα χωράφια και θα μαζέψουν τις ελιές εν προκειμένω, δεν είναι καινούργιο. Φέτος, ωστόσο, η κατάσταση είναι χειρότερη από κάθε άλλη χρονιά, καθώς οι αλλοδαποί εργάτες έχουν μειωθεί, με τους περισσότερους να έχουν επιστρέψει στις πατρίδες τους, ενώ την ίδια στιγμή οι Έλληνες εργάτες είναι ιδιαίτερα δυσεύρετοι.
Οι περισσότεροι περιμένουν τα επιδόματα της πολιτείας και οι υπόλοιποι ελπίζουν ότι θα προσληφθούν στα προγράμματα κοινωφελούς απασχόλησης των Δήμων, έτσι ώστε να βγάλουν ένα μεροκάματο σε όχι ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες. Η συγκομιδή της ελιάς απαιτεί μεγάλο κόπο και πολλές ώρες σκληρής δουλειάς. Για αυτό και η εύρεση εργατών γίνεται κάθε χρόνο όλο και πιο δύσκολη. Έτσι η συγκομιδή προϊόντων, όπως ο ελαιόκαρπος, κινδυνεύει να μην ολοκληρωθεί στην ώρα της. Ανάλογες δυσκολίες αντιμετωπίζουν και οι παραγωγοί προϊόντων όπως τα μήλα και τα κυδώνια, που επίσης απαιτούν πολλά χέρια και σκληρή προσπάθεια.
Δυστυχώς, στα χωριά μας οι εναπομείναντες ντόπιοι, που μπορούν να δουλέψουν στη γη, αντί να ξημεροβραδιάζονται στα καφενεία, εξακολουθούν να θεωρούν πολύ «βαριά την καλογερική» και προτιμούν να ζουν από τα επιδόματα της πολιτείας, ελπίζοντας ότι θα προσληφθούν για μερικούς μήνες ως οδοκαθαριστές ή κηπουροί. Το πρόβλημα αποκτά πλέον διαστάσεις κοινωνικού φαινομένου, που όσο δεν αντιμετωπίζεται, αυξάνει τον αριθμό των ανέργων στα χωριά και θέτει σε κίνδυνο και τις τελευταίες προσπάθειες, ώστε να στηριχθεί η αγροτική παραγωγή και να συμβάλλει στην ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών.
Γιώργος Λαμπράκης