Η εξέγερση της δεκαετίας του ’50 για την Κύπρο είχε τον μελανό απολογισμό να βασανιστούν με πολύ άγριο και βάναυσο τρόπο τουλάχιστον 14 νεαροί Κύπριοι και κατόπιν να δολοφονηθούν από τις βρετανικές δυνάμεις… Συνέχεια ανάγνωσης “Όταν οι Βρετανοί βασάνιζαν και θανάτωναν 14 Κύπριους με τη συναίνεση της Βασίλισσας Ελισάβετ”
Φορούσε μαύρο κοστούμι και άσπρο πουκάμισο. Ηταν ντυμένος λες και πήγαινε σε γιορτή. Γύρω στις 5 το πρωί, πριν ακόμα ξημερώσει, κατεβαίνει από το αυτοκίνητο. Ο τόπος που είχε επιλεγεί ήταν η Αγία Μαρίνα, στο Δαφνί. Περνώντας δίπλα από τους δημοσιογράφους, δεμένος ακόμα με τις χειροπέδες, κοντοστέκεται. Τους χαιρετά.
Στις 13 του Αυγούστου 1961, ξεκίνησε η ανέγερση του τείχους του Βερολίνου. Έπειτα από κοινή έκκληση των κρατών – μελών του Συμφώνου της Βαρσοβίας και καθώς είχε φτάσει στο αποκορύφωμα η ιμπεριαλιστική κατάχρηση των ανοιχτών συνόρων της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας, ένοπλοι σχηματισμοί της, με την υποστήριξη του Κόκκινου Στρατού, κατάφεραν αστραπιαία, σε μία και μόνο νύχτα, να ασφαλίσουν τα σύνορα με το Δυτικό Βερολίνο…
Κάθε λογικός άνθρωπος ανεξαρτήτως των πολιτικών του απόψεων δεν μπορεί παρά να βρίσκει εντελώς φυσιολογική την επιθυμία ενός κράτους να προφυλαχτεί από ένα άλλο, ανοιχτά εχθρικό, κράτος. Πόσο μάλλον όταν ένα τμήμα της ίδιας του της πρωτεύουσας δεν του ανήκει…
Έρευνα του περιοδικού Der Spiegel 20 χρόνια μετά την πτώση του τείχους έδειξε πως –παρά τους τόνους προπαγάνδας όλα αυτά τα χρόνια- οι περισσότεροι από τους μισούς (57%) πρώην Ανατολικογερμανούς αντιμετωπίζουν θετικά την πρώην ΓΛΔ. «Η ΓΛΔ είχε περισσότερες καλές παρά κακές πλευρές.
Υπήρχαν κάποια προβλήματα, όμως η ζωή εκεί ήταν καλή», ισχυρίστηκε το 49% των ερωτηθέντων, ενώ ένα 8% αρνήθηκε κάθετα κάθε κριτική της πρώην σοσιαλιστικής πατρίδας τους ή συμφώνησαν με την πρόταση ότι «η ΓΛΔ είχε ως επί το πλείστον καλές πλευρές. Η ζωή εκεί ήταν πιο ευτυχισμένη και καλύτερη από αυτή στην επανενωμένη Γερμανία σήμερα».
Γράφει ο Νίκος Μόττας //
«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό,τι μπορεί ποτέ να πληρώσει». Στη φράση αυτή του Έρνεστ Χέμινγουέι περικλείεται ολόκληρος ο συμβολισμός της 9ης Μάη του 1945. Της επετείου της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των λαών. Τότε που η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υψώνονταν στο Ράιχσταγκ, σηματοδοτώντας το θρίαμβο του Κόκκινου Στρατού και της Σοβιετικής Ένωσης απέναντι στο τέρας του ναζισμού.
Στο πρόσωπο του στρατιώτη που σήκωσε την σημαία με το σφυροδρέπανο στο Βερολίνο αντικατοπτρίζεται ιστορικά όχι μονάχα ο ηρωικός αγώνας που έδωσε ο Κόκκινος Στρατός και η ηγεσία του, αλλά συνολικά ο λαός της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν άλλωστε η Σοβιετική Ένωση, που με την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, υπό την ηγεσία του Ι.Στάλιν, σήκωσε το κύριο βάρος του αγώνα ενάντια στο ναζιστικό-φασιστικό ιμπεριαλιστικό «Άξονα» και τους συμμάχους του. Συνέχεια ανάγνωσης “9η Μάη 1945: Αιώνια ευγνωμοσύνη στους απελευθερωτές της ανθρωπότητας”
9 Μάη 1945 Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μία ευσύνοπτη παρουσίαση των γεγονότων από την άνοδο του ναζισμού το 1933 μέχρι τη συντριβή του, με την ύψωση της κόκκινης σημαίας στη γερμανική βουλή, στο Ράιχσταγκ, από το σοβιετικό Κόκκινο Στρατό. Το βίντεο είναι από σχετική εκδήλωση στο ΣΗΜΑ, το Μάιο του 1917.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Τιμούμε την Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Την 9η Μάη του 1945 έληξε ο Β΄ΠΠ στην Ευρώπη, ο φονικότερος πόλεμος που γνώρισε η ανθρωπότητα, με την άνευ όρων παράδοση της ναζιστικής Γερμανίας.
Τιμούμε όσες και όσους έδωσαν τη ζωή τους, έμειναν ανάπηροι, μετείχαν στον αγώνα μαχόμενοι στα διάφορα μέτωπα του πολέμου. Τιμούμε τα εκατομμύρια των νεκρών από πείνα, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, κάθε τόπο μαρτυρίου και φρίκης, όπου καταγράφηκε απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης…
«Ανανδρία» – στη γλώσσα των κατακτητών (και των συνεργατών τους) – ήταν ο ηρωικός αγώνας ενάντια στην Κατοχή.
Γράφει ο Νίκος Μόττας
Απέραντος σεβασμός και αιώνια ευγνωμοσύνη. Τι άλλο μπορεί να νιώσει κανείς για τους μαχητές και τις μαχήτριες του Κόκκινου Στρατού που, σαν σήμερα πριν 77 χρόνια, στις 27 Γενάρη 1945, απελευθέρωναν χιλιάδες ανθρώπους από το ναζιστικό κολαστήριο του Άουσβιτς-Μπίρκεναου.
Ήταν η Σοβιετική Ένωση – του Στάλιν, του Ζούκωφ, του Βοροσίλοφ, των εκατομμυρίων αντρών και γυναικών του Κομμουνιστικού Κόμματος – που απελευθέρωσε την Ευρώπη από το τέρας του ναζισμού.
Αυτή είναι η ιστορική πραγματικότητα όσο κι’ αν προσπαθούν να την ξορκίσουν οι αναθεωρητές της ιστορίας. Όση μελάνη κι’ αν χύσουν επιχειρώντας να ξαναγράψουν τα γεγονότα, για να συκοφαντήσουν την μεγαλειώδη συνεισφορά της ΕΣΣΔ στην Αντιφασιστική Νίκη, δεν θα τα καταφέρουν.
Η αντιδραστική κυβέρνηση της Πολωνίας, συνεπικουρούμενη από τους ευρωπαίους και αμερικανούς ιμπεριαλιστές, κάνει το άσπρο-μαύρο, ισχυριζόμενη ανερυθρίαστα ότι δεν ήταν ο σοβιετικός Κόκκινος Στρατός που απελευθέρωσε το Άουσβιτς, αλλά… ουκρανοί στρατιώτες!
Την ίδια στιγμή, η αστική ιστοριογραφία, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του αντικομμουνιστικού αναθεωρητισμού, υποβιβάζει την συμβολή της ΕΣΣΔ στην έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπερτονίζοντας ταυτόχρονα το ρόλο των «δυτικών» δυνάμεων (ΗΠΑ, Μεγ. Βρετανία). Μάταια προσπαθούν…
Η αλήθεια έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στις σελίδες της Ιστορίας και είναι ποτισμένη με το αίμα 27 εκατομμυρίων αντρών και γυναικών της ΕΣΣΔ που, μαζί με τους άλλους λαούς, έδωσαν τη ζωή τους για να λευτερωθεί η ανθρωπότητα από το χιτλεροφασισμό.
Τα δάκρυα των κρατούμενων του Άουσβιτς όταν αγκάλιαζαν τους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού στις 27 Γενάρη του 1945 ήταν η μεγαλύτερη ένδειξη ευγνωμοσύνης. Σήμερα, 77 χρόνια μετά τα γεγονότα εκείνα, τα λόγια του Χέμινγουέϊ έρχονται να υπενθυμίσουν στην ανθρωπότητα αυτό που δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσει: «Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα απ’ ότι μπορεί ποτέ να ξεπληρώσει».
* Το κείμενο γράφτηκε στην επέτειο των 75 χρόνων της
απελευθέρωσης του Άουσβιτς από τον Κόκκινο Στρατό.
80 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ Ε.Α.Μ. ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ
Μαθητές, φοιτητές, νέοι,
Διδαχτήκατε ή διδάσκεστε για αρκετά χρόνια ιστορία, ωστόσο, οι κυβερνήσεις φρόντισαν να μη μάθετε πολύ σημαντικά γεγονότα της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας. Στην καλύτερη περίπτωση σάς την παρουσίασαν διαστρεβλωμένη. Για παράδειγμα, τις αιτίες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου(1939–45), την Κατοχή, την Εθνική Αντίσταση, συνολικά τη 10ετία του 1940. Προβληματιστείτε, ποιοι και γιατί έχουν συμφέρον να αγνοείτε την ιστορία του λαού που ανήκετε;
