Το ν’ απευθύνεται κάποιος προς τον ηγέτη μιας υπερδύναμης, όπως η Ρωσία, φαίνεται μάλλον ουτοπικό. Γιατί πρώτα-πρώτα φαίνεται πολύ απίθανο να φτάσει το μήνυμά του στον ίδιο τον ηγέτη. Κι έπειτα, κι αν ακόμη φτάσει το πιθανότερο είναι ν’ αντιμετωπιστεί ως μία «γραφική» περίπτωση. Δεδομένου ότι οι ηγέτες του δικού σας βεληνεκούς, πέραν της οξυδέρκειας, διαθέτουν υπηρεσίες, που τους πληροφορούν επακριβώς για τα παγκοσμίως συμβαίνοντα.
Αγαπητέ Βλαδίμηρε…
Και για τον πρόσθετο λόγο ότι ο γράφων αυτές τις γραμμές, δεν διεκδικεί δάφνες και περγαμηνές προφήτη ή μελλοντολόγου. Απλά προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει την πραγματικότητα, με τον τρόπο, που οι παλιοί χωρικοί, προσπαθούσαν από πείρα ή από διαίσθηση να προβλέψουν τις καιρικές συνθήκες, προκειμένου να ρυθμίσουν τις γεωργοκτηνοτροφικές τους εργασίες. Ιδιαίτερα μάλιστα, αφού η πραγματικότητα έχει να μας πει πολύ περισσότερα απ’ ο, τι οι οποιοιδήποτε ειδικοί αναλυτές. Οι οποίοι κατά κανόνα παραλλάζουν την πραγματικότητα, σε σημείο ώστε, όχι μόνο εμείς οι κοινοί θνητοί αλλά ακόμη κι εσείς, που βλέπετε τα πράγματα από ψηλότερη σκοπιά, να τη βλέπετε αναποδογυρισμένη. Συνέχεια ανάγνωσης “Αγαπητέ Βλαδίμηρε…”