Του Κώστα Τσάμη
Πεδίο δόξης λαμπρόν για υποψηφίους δημάρχους, στις επερχόμενες εκλογές στις 8 του παρα-άλλου μήνα, οι κηδείες και τα παγκύρια που δεν χρειάζεται να έχεις πρόσκληση για να πας ενώ στα άλλα τινά όπως γάμοι, βαπτίσεις, λογοδοσίματα, εγκαίνεια όπως και να το κάνεις χρειάζεται μια κάποια πρόσκληση έστω και δια της πλαγίας…
Αφού λοιπόν τακτοποιήσεις τα προσωπικά σου, επαγγελματικά και τα συνταξιοδοτικά επίσης, αποφασίζεις να ασχοληθείς με τα κοινά και ιδιαίτερα με την τακτοποίησή τους αφού όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν προβλήματα στο Δήμο Στυλίδας …και οι άλλοι δεν κάνουν τίποτα, διεκδικώντας τιμή και δόξα σε εκείνο τον τοίχο που υπάρχει μέσα στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου με την αφεντομουτσουνάρα σου κρεμασμένη σε μεγάλων διαστάσεων φωτογραφία, εις τον αιώνα τον άπαντα.
Από κει και έπειτα πρέπει να προμοτάρεις τον εαυτό σου όσο καλύτερα μπορείς. Οι κηδείες είναι η τελετή η οποία προσφέρεται για τέτοιου είδους promotion. Χαιρετάς τον καθένα που βρίσκεις μπροστά σου, οπωσδήποτε και τους πενθούντες επιλέγοντας πάντα θέση που να είσαι ορατός από πολλά σημεία. Ποτέ δεν ξεχνάμε το ύφος να είναι αντίστοιχο της στιγμής. Ενίοτε εάν σε παίρνει μοιράζεις και καμμιά κάρτα χωρίς να προκαλείς βεβαίως, όπως συνέβη σε Στυλίδα και Ράχες.
Η κηδεία είναι σημαντική τελετή καθώς αποχαιρετάς για τελευταία φορά τον νεκρό και συμπαραστέκεσαι το κατά δύναμιν στους οικείους του.
Κατά την άποψη του γράφοντα ο τρόπος αυτός είναι ασύγνωστη ασέβεια προς τον νεκρό και κατάντια της κουλτούρας του πολιτικού συστήματος ή του πολιτικού πολιτισμού που μερικοί επαίρονται ότι τον έχουν.
Άλλοι υποστηρίζουν πως είναι μια κανονικότητα και είναι προωθημένο marketing το οποίο δεν αντίκειται σε ορισμένους ηθικούς κανόνες.
Πρόχειρη σφυγμομέτρηση, άρα μη έγκυρη, έδειξε ότι οι απόψεις είναι διχασμένες για το συγκεκριμένο θέμα.
Εκεί που τα πράγματα ξεφεύγουν από κάθε έννοια περιορισμού, ηθικού ή ενδυματολογικού, είναι τα παγκύρια. Ίσως ο μόνος ενδυματολογικός περιορισμός είναι να μη φοράς γραβάτα, εκτός αυτού δεν ενδείκνυται το δωδεκάποντο πέδιλο γιατί άμα κληθείς να χορέψεις τότε κλάφτα.
Άλλες ομορφιές που συνέβησαν το προηγούμενο διάστημα στη Στυλίδα είναι οι διαγκωνισμοί που έλαβαν χώρα σε εκδήλωση αναψυχής στην έδρα του δήμου στη Στυλίδα. Υποψήφιοι με πολύ όρεξη για δουλιά “αλληλοσπρωχτήκαν” κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης με έριδα την προβολή των ονομάτων τους, εννοείται με ποδοσφαιρικούς όρους. Εις εξ αυτών θεώρησε τον άλλον “ανταγωνιστή” του επιβεβαιώνοντας έτσι ότι ο λόγος της αγοράς έχει κυριαρχήσει του πολιτικού!
Σωστό από τη μεριά τους, όταν στο τέλος της προεκλογικής περιόδου ο καθένας θα κάνει το ταμείο του θα απευθυνθεί στους μηχανισμούς που ήδη συνομιλούσε για να αντλήσει εξουσία, δόξα και χρήμα. Ανεξάρτητα αν θα εκλεγεί ή όχι. Θα συνομιλήσει με την αφανή εξουσία, τις επιχειρήσεις μικρές ή μεγάλες δεν έχει σημασία, υπογείως ή επισήμως ώστε να είναι δυνατόν να επιβεβαιωθεί ότι στους δήμους της χώρας είναι ο ευνοϊκός χώρος για να ανθήσουν τα λουλούδια της διαπλοκής.
Δεν θα αποφύγουν, να μην σου πω ότι θα το επιδιώξουν κιόλας, να δώσουν διαπιστευτήρια σε ψυχοπονιάρηδες εργοδότες, εδώ ένα γύρω, οι οποίοι με τη σειρά τους θα προσλάβουν έναν – δυο εργαζόμενους στη δούλεψή τους, θα υποδείξουν στη συνέχεια τους δικούς τους ανθρώπους οι οποίοι, ώ του θαύματος, συνήθως εκλέγονται, θα μοιράσουν στη συνέχεια μανέστρα και κοφτό μακαρόνι που πιάνουν τόπο σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς ειδικά στους φτωχούς και τους αδύναμους οι οποίοι γίνονται δέκτες αυτής της ελεεινής ελεημοσύνης. Οι πλούσιοι δεν έχουν ανάγκη να ελεηθούν από κανέναν γιατί έχουν και μια περηφάνεια, πως να το κάνουμε. Ελεεινή γιατί δεν βγάζει κανέναν από τη φτώχεια και την αδυναμία, το αντίθετο κάνει, δημιουργώντας επαγγελματίες ελεήμονες με το αζημίωτο ενώ αλλοιώνει εκ των πραγμάτων το εκλογικό αποτέλεσμα.
Ελεημοσύνη σημαίνει εκ των πραγμάτων συντήρηση των ταξικών διαφορών που τέμνουν οριζοντίως και καθέτως την ελληνική κοινωνία. Η αλληλεγγύη στον άνθρωπο και στην ύπαρξή του μπορεί να διορθώσει ως ένα βαθμό τα πράγματα. Δώσε το χέρι σε όποιον σηκώνεται, έγραφε ο Μαξίμ Γκόρκι.
Η προσπάθεια να βολευτούν “δικά μας” παιδιά ή και ας μην είναι δικά μας αρκεί να είναι με μας και κάθε είδους εξυπηρετήσεις είναι διαρκής. Έτσι οι υποψήφιοι δήμαρχοι εξελίσσονται κάτι σαν τον ΟΑΕΔ σε μικρογραφία ή ακόμα και σε ΚΕΠ. Από αυτό το δυστοπικό προεκλογικό και μετεκλογικό
περιβάλλον οφείλω να εξαιρέσω τη Βαγγελιώ.
Εκεί που υπάρχει χρήμα και εξουσία υπάρχει και διαπλοκή δημάρχων και περιφερειαρχών, να μην τους ξεχνάμε αυτούς, με τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Όλα αυτά που περιγράφουμαι εξ απαλών ονύχων πατάνε πάνω στο έδαφος του νομοθετικού πλαισίου που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις (Καποδιστρίας, Καλλικράτης, Κλεισθένης) μετατρέποντας τους δήμους σε όχημα για την εφαρμογή της κυρίαρχης πολιτικής, εμπορευματοποιώντας και ιδιωτικοποιώντας υπηρεσίες και δομές. Ολες αυτές οι μεταρρυθμίσεις, με τα βαριά ονόματα, δημιουργήσαν μεγάλες οικονομικές μονάδες ώστε να συμφέρει μια επιχείρηση να επενδύσει και να κερδοφορήσει.
Οι ανάγκες όμως των εργαζομένων και των δημοτών που πάνε; Για να μην πάν εκεί που παν και οι άλλοι είναι πρέπον και αναγκαίο όσοι καθοιονδήποτε τρόπο αυτοπροσδιορίζονται με βάση την ταξική τους θέση στην κοινωνία να απαντήσουμε στο ερώτημα “για τις ανάγκες μας ή για το συμφέρον των επιχειρηματικών ομίλων;”
ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ STILIDANEWS.GR ΣΤΟ GOOGLE NEWSΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ ΣΤΟ You Tube
Παρακαλούμε, διαβάστε την Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων πριν σχολιάσετε.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΧΟΛΙΩΝ